No dia 1 de abril do ano en curso asistimos á supresión do sistema de cotas lácteas impostas no espazo económico do que hoxe coñecemos como Unión Europea. Sistema establecido para xestionar os excedentes que se orixinaran como consecuencia da Política Agraria Común (PAC) dos anos 60 do século pasado.

O que inicialmente se anunciou como a libre produción, e que debería ser que cada granxa ficaba libre de impedimentos para producir o que quixera e puidera, transcorridos mais de dous meses pódese afirmar que o que se prognosticaba nada ten a ver coa realidade.

Nun mercado deficitario como o español e sendo Galiza a primeira potencia produtora do Estado e a novena de Europa, o lóxico seria que ese mercado fose abastecido desde Galiza. En realidade o que está a pasar é que as industrias que operan na Galiza están a impor topes de produción ás granxas, e si os superan, primeiro rebáixanlle o prezo, xa de por si ridículo, e mesmo existen ameazas de non llelo recoller. Conclusión; os topes para producir non desapareceron, agora quen os impón é a industria, e a maiores os prezos ao que nos pagan o noso leite seguen a ser os mais baixos de todo o Estado español.

Situación que está a provocar graves quebrantos económicas en moitas granxas lácteas galegas, mas este estado das cousas aínda se ve mais agravado pola desastrosa xestión das axudas establecidas pola PAC. Como consecuencia da implantación de un novo sistema de axudas PAC para o período 2015-202 e debido a problemas de xestión creados por este novo sistema é moi probábel que estas axudas non se podan cobrar este ano, como viña sendo habitual. E isto é moi importante, porque en moitos casos o importe destas axudas estaban a servir par saldar débedas contraídas coas empresas de servizos que fan o ensilado da herba e do millo, así como a sementeira.

Pois ben, o prezo do leite por baixo dos custes de produción, ligado á incerteza de poder cobrar a tempo as axudas da PAC, xunto coa negativa dalgunha entidade bancaria a tramitar un adianto a conta destas axudas puido ser a causa que provocou recentemente un episodio lutuoso no lugar de Vilar no concello de Teo.

Nestes tempos de crise estamos a coñecer graves situacións causadas pola pobreza enerxética ou polo lanzamento de moitas familias dos seus fogares, mas penurias desta natureza tamén se están a vivir no noso rural galego sen que teñan a repercusión social e mediática que teñen eses outros casos.