Os produtores de coellos en España levan padecendo desde 2007 unha profunda crise, que se agravou en 2014, chegando ao seu punto máis álxido en 2015. Este ano os prezos chegaron a ser ata 45 céntimos por debaixo dos custos de produción, co cal, o sector en Galicia, malia ser a segunda Comunidade Autónoma en produción de coello de España (por detrás de Catalunya), é a que peor se atopa: os seus produtores reciben menos importe na venda dos seus coellos e pagan máis polos pensos.
No ano 2009 segundo datos REGA (Rexistro Xeneral de Explotacións Gandeiras) en Galicia había censadas 318 explotacións clasificadas en ‘Produción gazapos para carne’, a data 01/04/15 atópanse dadas de alta en leste censo 234 explotacións, un 26,42% menos.

Galicia produce o 15% da carne de coello de España, grazas ao gran esforzo posto en ter unhas explotacións modernizadas e agrandar a produción. En 2015, o prezo do coello en orixe foi de 1,49 €/kg, cando os custos de produción sitúanse en 1,85 €/kg. A culpa desta crise é a continua relegación da carne de coello nos lineais da gran distribución, o desequilibrio no poder negociador dos produtores e falta de valor do produto, a ausencia de contratos entre subministradores e receptores.

A produción de carne de coello é un sector económico moi importante para o medio rural. Hai que investir o proceso de formación de prezos na cadea de valor da carne de coello, para que este fórmese de abaixo cara arriba, considerando as marxes de rendibilidade de cada un dos chanzos.
Medidas a curto prazo

Deben activarse canto antes medidas de apoio financeiro para aportar liquidez aos gandeiros. Propoñemos implantar axudas directas de mínimis, programas de desenvolvemento rural para o sector cunícola, medidas de apoio ao crédito e rebaixas fiscais para os cunicultores.

– Axudas directas de mínimis aos gandeiros dentro do que a lexislación permite.

– Axudas aos cunicultores a través do Programa Nacional de Desenvolvemento rural (PNDR), gestionado polo MAGRAMA, e dos programas autonómicos (PDRS) xestionados polas comunidades autónomas.

– Financiamento e refinanciamento da débeda, créditos a interese preferente aos cunicultores que o necesiten.

– Subvención de avales para aqueles gandeiros con dificultades en obter créditos dos bancos.

– Moratoria na devolución de créditos.

– Exoneración dos gastos de Seguridade Social para os casos máis extremos.

– Adianto da devolución do IVA e baixada de módulos de forma estrutural para o sector cunícola e aumento dos gastos de difícil xustificación ata o 15% para os cunicultores.

– Plans de abandono para a produción cunícola (facilitación de xubilacións anticipadas).

– Redución de gastos relativos a retirada de cadáveres en explotacións.

Medidas a medio e longo prazo

– Establecemento de contratos que regulen as relacións de compravenda entre gandeiros e matadoiros. A utilización de índices de referenciación permite establecer contratos a longo prazo.

-Mellora da transparencia das lonxas que serven de orientación dos prezos en orixe. A maioría dos contratos establecidos hoxe en Galicia teñen como referencia a lonxa de Madrid, á hora de fixar prezos.

– Plans de promoción da carne de coello, unha das máis saudables. Que o Ministerio de Agricultura apoie as campañas de promoción que pon en marcha a Interprofesional do Coello (INTERCUN). Propoñemos á Consellería de Medio Rural que, xunto coa Consellería de Educación, desenvolva algún mecanismo para a promoción da carne de coello nos colexios.

– Evitar a banalización da carne de coello mediante ofertas abusivas por parte da gran distribución. A AICA debe vixiar o cumprimento da Lei de cadea alimentaria.

– Aposta polas carnes diferenciadas e polos mercados de proximidade que permitan unha revalorización do produto. Os matadoiros de proximidade nas propias granxas de coellos están autorizados na Unión Europea desde 2008, España é o único Estado membro que non lexislación este dereito dos produtores.Fuente: UUAA