Arredor duns 600 de ourensáns veñen de concentrarse diante da delegación provincial da Xunta de Galicia, baixo o lema “Ourense rural morre”. Con esta mobilización o sindicato trasládalle ao goberno de Feijoo a indignación e a preocupación que existe no rural ourensán ante a falta de investimento e plans de futuro para o mesmo.

Recorte nas axudas de Indemnización compensatoria de montaña e zona desfavorecida, atrasos de dous anos no pagamento das do CES, desaparición das compensacións por danos de fauna salvaxe, falta de liñas de finanzamento para as perdas pola seca, son exemplos da insensibilidade de Medio Rural cara o rural ourensán. Unha realidade que supón para Roberto García, secretario xeral de UUAA, “condenar aos ourensáns que vive no rural á condición galegos de segunda”.

Así, os índices de abandono da actividade agrogandeira, de envellecemento da poboación, de falta de relevo xeracional, de recorte nos servizos (educación, sanidade, comunicación), está a provocar que Ourense se quede sen agricultores e gandeiros o que trae o abandono dos nosos montes, provocando un aumento nas mandas de lobos e xabaríns e sobre todo da cantidade e perigosidade dos incendios forestais.

Case o 70% dos lumes nos montes galegos teñen lugar en Ourense, mentres que Lugo con 250 efectivos menos dedicados a extinción e un 25% máis de masa arbórea so padece o 31% dos incendios forestais. Por cadea hectárea que se queima en Lugo, arden dúas en Ourense. Curiosamente, Ourense ten case o dobre de monte xestionado baixo á administración que Lugo e, sen embargo, a súa superficie forestal traballada é 20 veces menor que á de Lugo. Ademais, case a metade de monte en Ourense está desarborizado, fronte ao 71% do monte lucense que está arborado.

Para Unións Agrarias é imprescindible acometer reformas nun puntal da economía ourensán como é a viticultura. Para iso é preciso a posta en marcha das Mesas do Viño para fixar mecanismos de prezos para as uvas a varios anos e garantía de recollida. Tamén na produción de pataca a Xunta parece estar desaparecida ante a necesidade de controlar a semente certificada ou a creación dun observatorio de prezos que impida as oscilacións de prezos tan violentas que sofren os produtores da Limia. Neste sentido Roberto García, secretario xeral de UUAA, manifestou que “é imprescindible que os agricultores e gandeiros teñan máis capacidade de negociar prezos para os produtos”.